Chor-Minor madrasasi Oʻzbekistondagi meʼmorchilikdagi eng noodatiy madrasa hisoblanadi.
15–17-asrlarda Buxoro va Oʻzbekistonning boshqa shaharlarida madrasalar qurish meʼyori paydo boʻldi. Bular kuchli kirish portali, hovli va ikki qavatli talabalar xonalari bo'lgan to'rtburchaklar binolar edi, ular hujralar deb ataladi. Biroq XIX-asrda Chor-Minor madrasasi qurilishida quruvchilar meʼyordan chetga chiqib, natijada tartibsiz, toʻrtburchak boʻlmagan shakldagi, kirish qismi toʻrtta minora bilan bezatilgan madrasa paydo boʻldi. Va hujralar ikki qavatda emas, balki bir qavatda qurilgan. Binoning birinchi qavatida qabulxona, ikkinchi qavatida kutubxona bor edi. Minoralar minora sifatida xizmat qilmagan, balki ko'k koshinlar bilan qoplangan gumbazli bezak elementlari edi. Bundan tashqari, har bir minoraning o'ziga xos plitka naqshlari mavjud. Minoralardan birida esa laylaklar bilan uya ko‘rinishidagi haykal bor.