Diniy bino2 qavat
- Devorlarning materialiG'isht
Мавзолей Ишратхона
Ishratxon so‘zi "shodlik, aysh-ishrat uyi" deb tarjima qilinadi. Bu nom, mutaxassislarning fikricha, arabchadan tarjima qilinganda "o‘n xona" ma’nosini anglatadigan "Ashrat-xon" so‘zini noto‘g‘ri talaffuz qilish natijasida paydo bo‘lgan. Keyinchalik maqbara sifatida qurilayotgan bino o‘zining go‘zalligi bilan Amir Temurning o‘zini ham hayratga solgani haqida afsona paydo bo‘ldi va u "Bu Shodlik uyi bo‘lsin, maqbara esa boshqa joyda qurilsin!" deb xitob qildi. Aslida Ishratxon XV asrning ikkinchi yarmida temuriy hukmdor Abusaidning rafiqasi Habiba Sultonbegim nomidan erta vafot etgan Sulton Xovand begimning qizi uchun maqbara sifatida qurilgan. Ammo asta-sekin maqbaraning keng sakkiz qirrali dahmasi 23 ta ayollar va bolalar dafn etilgan sulolaviy maqbaraga aylandi. Binoning markazida baland xoch shaklidagi zal bo‘lib, unga nozik baraban ustidagi nafis gumbaz o‘rnatilgan bo‘lib, u saqlanib qolmagan. Ikki tomondagi ikki qavatda yordamchi xonalar va xotira masjidi joylashgan bo‘lib, undan qabrga zinapoyali tushish yo‘li bor edi. Ikki qavatli lojiyali xushbichim baland peshtoq sirlangan g‘ishtlar va mozaik kartushlar bilan bezatilgan. Interyerda naqshli zarhal ko‘p ishlatilgan. Ushbu yodgorlik temuriylar davri me’morchiligining durdonalaridan biridir.Ma'lumotnomada
🍪
Biz cookies dan foydalanamiz batafsilroq